De zondag is op een WK sowieso een loodzware dag. De meeste deelnemers en zeker de teamleiding zijn dan al bijna twee weken in de benen en dan worden er een aantal finales gereden en een eindeloos durende reeks prijsuitreikingen, aangevuld met (dodelijk) saaie toespraken. Gelukkig waren de medailles voor Manon en Marion een welkome afwisseling en ook Maximus liet in de hengstenshow zien wat een bijzonder paard het is en dat de cijfers in de selectie in Zweden terecht zijn.
In een vrijwel leeg stadion mogen de landenteams dan nog een keer opdraven om met de nodige plichtplegingen het toernooi af te sluiten. Daarop inspringend is door de Nederlandse ploeg daar maar eens heel relaxed op gereageerd door de formele ruiterkleding in te wisselen voor jeans en de zo in het oog springende oranje polo’s. Daardoor waren we toch wel weer onderscheidend.
Als hommage aan onze vijf ruiters die met een medaille naar huis gingen hebben we hen nog maar eens vereeuwigd. Ze hebben niet allemaal die medaille om, maar zij wisten nog niet dat dit juist het (enige) leuke van de sluiting is, namelijk het showen van je trofeeën.
U krijgt nog een interview met de Chef de Mission Arjen Heerema met een terugblik op het toernooi maar ook met wat bespiegelingen over de waarde van de cijfers die Maximus kreeg voor zijn verrichtingen.
Wordt vervolgd………..
