Dat is wel zo’n beetje de aanpak van Koen Elsenaar. Alle deelnemers van de NK in Exloo weten over wie dit gaat. Want Koen heeft iedereen aan een plekje geholpen op het terrein.
Koen is bestuurslid van de IJRN (IJsland Rijders Noord Nederland) en draagt meer dan zijn steentje bij aan deze NK-editie.
Hij is verantwoordelijk voor het terrein, en dat is behalve de camping, ook de ovaalbaan, de faciliteiten voor het secretariaat en de rekenkamer, de toiletten, de telgangbaan enzovoorts.
Het is altijd een beetje een gedoe om iedereen op de gewenst plek op de camping te krijgen en voldoende ruimte te geven. Vooraf weet de organisatie natuurlijk niet precies met welke combinatie aan auto’s, vrachtwagens, trailers en caravans ze te maken krijgen.
Niets zo vervelend, voor alle partijen, als de wedstrijd begint met gemopper en gezeur, dus de eerste indruk is wel belangrijk.
Ik spreek Koen tussen alle bedrijvigheid door.
“Gewoon duidelijk zijn en meedenken”, zegt Koen. “Niet te veel speelruimte overlaten, maar je ook niet te rigide opstellen.” Deze Noord-Hollander blijft kalm en uitermate vriendelijk, maar weet wel wat hij wil. Een goed humeur lijkt hij altijd te hebben. Ondanks de wat korte nachten en lange dagen van de laatste weken van voorbereiding.
Over deze drie wedstrijddagen verdeeld zijn er 50 vrijwilligers bereid gevonden die de handen uit de mouwen steken. En dat is wel nodig ook. Het schoonhouden van het terrein, verzorgen van de jury, bemannen van het secretariaat, op rolletjes laten lopen van de proeven, overal zie je vrijwilligers in herkenbare shirts en jasjes.
Een testwedstrijd eerder dit seizoen op het Hippisch Centrum heeft geleerd dat duidelijke afspraken en protocollen helpen misverstanden te voorkomen. En zo bijgedragen aan een strak draaiboek waar de NK nu de vruchten van plukt.
Maar een draaiboek kan nooit met alles rekening houden. Dus als er opeens een verzoek komt van ruiters om een dag eerder te arriveren zorgt dat ze een plekje krijgen.
“Tevredenheid van mensen, daar krijg ik de energie van en geeft de voldoening,” zegt Koen. “Als ik een beetje meer moeite doe, en hoor hoe blij mensen zijn, dan is mijn dag weer goed.”
Een tegenvaller was de enorme hoosbui op vrijdagochtend. De ovaalbaan had daar flink van te lijden en kon het water eigenlijk niet aan. Dan blijkt maar weer dat je niet alles vooraf kan plannen. En soms bijna letterlijk ‘moet roeien met de riemen die je hebt’. De ovaalbaan is gelukkig hersteld. Zo blijft elk dag wel weer spannend of alles volgens plan verloopt.
Tot slot roept Koen mensen op om zich als vrijwilliger aan te melden en samen te werken in deze gezellige groep. Want vele handen maken tenslotte licht werk!
Koen is tevreden dat de ovaalbaan er zaterdagochtend weer strak bij ligt. Onder een blauwe hemel met lichte bewolking en een lekker zonnetje laten de ruiters en paarden zien wat ze waard zijn in de töltproeven. Hoe mooi is dat!