Afgelopen week ontvingen wij het verdrietige bericht, dat op zaterdag 10 november Marjolein Leemhuis is overleden. Als echte liefhebber van het IJslandse paard was Marjolein al lang lid van onze vereniging. We hebben haar vaak gezien op wedstrijden waar ze mooi presteerde, maar Marjolein was vooral een recreatieruiter pur sang: dwalen door de bossen in een mooie tölt en liefst in gezelschap van goede vrienden.
Binnen het NSIJP is Marjolein natuurlijk vooral bekend door het werk dat ze heeft verzet voor ons verenigingsblad IJslandse Paarden. Vanaf 2001! heeft zij in verschillende rollen een grote en betrokken bijdrage geleverd: als redacteur, soms als hoofdredacteur en altijd als vormgever van het blad. Een ingewikkelde klus die onder tijdsdruk altijd op het laatst en in korte tijd moet gebeuren. Waarschijnlijk hebben velen van ons weleens kopij laat aangeleverd, we hoopten en wisten dat Marjolein het wel zou fixen. Ook de laatste hele mooie IJP die een paar weken geleden is uitgekomen, heeft zij - ondanks de snelle achteruitgang van haar gezondheid - nog verzorgd.
Vanaf de start in 2011 was Marjolein lid van de ledenraad. Daarvoor volgde ze al langere tijd het soms roerige reilen en zeilen van de vereniging en was aanwezig bij de algemene ledenvergaderingen en de bijzondere algemene ledenvergaderingen. Via de ledenraad wilde ze een steentje bijdragen aan een grotere stabiliteit voor de vereniging. Tekenend voor Marjolein was dat ze - hoewel ze na haar eerste zittingstermijn eigenlijk wilde stoppen - bereid was om zich in 2015 opnieuw kandidaat te stellen omdat de vereniging dringend behoefte had aan kandidaten voor de ledenraad.
Voor haar grote inzet voor de vereniging heeft Marjolein in 2012 de Jan Pelsprijs ontvangen. Zij was met recht één van die leden met een bijzondere en tomeloze inzet voor de vereniging en die op positieve wijze heeft bijgedragen aan het onder de aandacht brengen van het IJslandse paard.
Naast alles wat zij voor de vereniging heeft gedaan, kennen wij Marjolein vooral als een lieve en betrokken vrouw: hartelijk meelevend, dol op IJslandse paarden en op haar honden. We hadden haar en haar partner Robert graag nog veel langer tijd gegund om samen te genieten van hun mooie plek in de bossen bij Putten. Het is verdrietig dat dit niet zo kan zijn. Marjolein, we gaan je binnen onze vereniging echt missen.
foto: Jacco Suijkerbuijk