Afgelopen zaterdag 11 mei vond het vervolg plaats van de NSIJP cursus voorbrengen van fokkerijpaarden op de locatie Hestarholt te Oosterhuizen (Lieren) van gastvrouw Els van Weel. Het was weer een prachtige dag met mooie Hollandse luchten, een fris windje en voldoende zon om zo af en toe op te warmen. Kortom, fijne omstandigheden voor mens en paard. De Noorse Elisabeth Jansen (Fokker, Instructeur op Hólar, internationaal fokkerij jurylid, Gaedingakepni jurylid en erkend FEIF trainer) woonachtig in IJslands was speciaal voor ons overgekomen en verzorgde op innemende wijze de instructie op deze dag. Werd op 31 maart breed ingegaan op exterieur en werden er ’s middags doorgangen gereden. Afgelopen zaterdag lag de nadruk vooral op rijden.
De dag begon met het opzetten van de prikweitjes en koffie met boterkoek. Elisabeth had de nacht doorgebracht in de buurt van het mooie Broek en arriveerde fris met één van de deelnemers. Dank Ilona voor het ophalen en wegbrengen naar Schiphol de gastvrijheid en Susanna voor het meebrengen van Elisabeth.
Een aantal deelnemers aan de cursus op 31 maart, ook dat was een zeer geslaagde dag, hadden tot hun grote spijt moeten afzeggen. Maar Dirk, Eefje, Jet, Lynn, Serina en Tina waren met hun paarden weer gezellig van de partij. Met de nieuwe deelnemers Jacob-jan, Johanna, Susanna en Suzanna erbij, stond het totaal op 10 en dat bleek een mooi aantal om iedereen ruimschoots aan de trekken te laten komen met rijden, instructie en tips. Na het welkomstwoord en uitleg voor de nieuwe deelnemers werden de doorgangen gereden. Maximaal tien keer en minimaal zes keer werd een doorgang met gang en volgorde naar keuze gereden. Via de, door Thomas Hoogenboom beschikbaar gestelde oortjes, werden door Elisabeth rij technische en tempo aanwijzingen gegeven. Er werd door de deelnemers enthousiast, pittig en keurig gereden, een lust voor het oog. En dat is wat de jury graag ziet bij een keuring onder het zadel, vlotte controleerbare paarden. Indien gewenst door de ruiter gaf Elisabeth ook een indicatie van de punten die tijdens een keuring voor de getoonde kwaliteit van de gang behaald zou kunnen worden, daarbij werden ook echt mooie scores gereden.
Per paard nam het rijden ongeveer 15 minuten in beslag. Dat lijkt weinig, maar op volle snelheid snelle tolt, galop, draf, telgang en ook nog tolt en draf in een langzaam tempo en een mooie stap te laten zien is aardig intensief voor de paarden. Tegen die tijd dat de lunch werd genuttigd lagen dan ook een aantal paarden plat op hun zij in het zonnetje te slapen. Binnen werden heerlijke belegde broodjes, krentenbollen en tomatensoep geserveerd met sap of (karne)melk naar keuze. Er waren ook kerstomaatjes, komkommertjes, en er was fruit, dus voor elk wat wils en goed verzorgd door Els.
Patty van der Kaaij kreeg namens de ruiters van de fokkerijcommissie een prachtige mand bloemen voor het maken en beschikbaar stellen van de mooie foto’s van ruiters met paard, de vorige keer. Ook afgelopen zaterdag nam Patty de foto’s.
Elisabeth had haar broodje nog niet op of ze begon enthousiast te vertellen over IJsland en het keuren van paarden en er was ook ruimte voor vragen. Met beamer en laptop toonde Elisabeth een aantal in Worldfengur beschikbare Landsmót filmpjes van jonge slechts kort getrainde merries. Het talent spatte er af. De behaalde scores werden toegelicht en werd kort ingegaan op de punten die op latere leeftijd door deze top merries werden behaald. Het werd duidelijk dat het de moeite loont om jonge paarden ervaring te laten op doen en het niet bij één keuring te laten zitten. Op verzoek van stamboeksecretaris keken we ook naar een Landsmót filmpje van heel vroeger (1954). Dat wekte in eerste instantie veel gelach op. Het was bijzonder om te zien qua kleding, rijstijl en de strak geknipte manen en staarten van de paarden. Maar waar het om ging werd haarscherp duidelijk. Vergeleken met toen is er dankzij de duidelijke fokkerijdoelen, het introduceren van selectie op basis van keuringsresultaten en Blup een enorme vooruitgang geboekt in exterieur en expressie en ruimte in de gangen van het IJslandse paard.
Na de pauze was er ruimte om weer te rijden en te oefenen met de gangen naar keuze. Johanna ging als nieuwe deelnemer voor een exterieur beoordeling van haar jonge paard, een bonte Nederlands gefokte Vaðall dochter. Serina en haar Magnús reden als echte die hards weer op de telgangbaan en dat zag er goed uit! Een meerderheid van de ruiters gaf de voorkeur aan het oplossen van rij technische zaken op de ovaalbaan die ook tot onze beschikking stond. Het was mooi om te zien hoe sommige paarden met de aanwijzingen van Elisabeth onder de ruiter ten goede van vorm veranderden. Waar gewenst gaf Elisabeth ook tips voor oefeningen aan de hand om het paard buiging en meer balans te laten krijgen. Dit alles vroeg wat meer tijd, en omdat Elisabeth pas weer zondag hoefde te vliegen was daar ook genoeg ruimte voor.
Toen was het alweer tijd om de prikwei op te ruimen, paarden in te laden en afscheid te nemen. De klomppantoffels (echte houten klompen passen zo slecht in je handbagage) die Elisabeth 31 maart had gekregen waren al door haar dochter geconfisqueerd zo zei zij, en ze vermoedde dat dat ook met de chocolade zo zou gaan. Ook het organiserend comité en de ondersteunende mensen ging met een lekkere reep chocolade en net zoals de deelnemers naar huis met een tevreden gevoel.
Het was een geslaagde dag en zeker voor herhaling vatbaar. Nieuwe ideeën liggen alweer in de week.
Dank Dirk, Eefje, Jacob-Jan, Jet, Johanna, Lynn, Serina, Susanna, Suzanna, Tina, voor jullie gezellige en enthousiaste deelname en aanwezigheid op deze dag en het mee brengen van jullie leuke paarden. Dank Els dat we zo welkom waren en voor je goede zorgen. Hopelijk tot ziens op de keuring in Juni (als deelnemer of als publiek).
Namens de fokkerijcommissie,
Carla
foto: Patty van der Kaaij